ช้อง ลื่อ ย่า (ม้ง: Soob Lwj Yaj, พ่าเฮ่า: 𖬌𖬤𖬵 𖬘𖬲𖬞 𖬖𖬲𖬤;[1] 15 กันยายน ค.ศ. 1929 – กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1971) เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณชาวม้งและเป็นผู้ประดิษฐ์พ่าเฮ่า ซึ่งเป็นอักษรกึ่งพยางค์สำหรับการเขียนภาษาม้งและขมุเขาถูกลอบสังหารเมื่อ ค.ศ. 1971 ในสงครามกลางเมืองลาว เขาได้รับการยกย่องเป็น "มารดาแห่งการเขียน" (Niam Ntawv) ของชาวม้ง ทำนองเดียวกันกับซีโควยา ชาวเชอโรกี ทั้งนี้ช้อง ลื่อ ย่าถือเป็นหนึ่งในไม่กี่คนจากสังคมก่อนวัยเรียนที่สามารถประดิษฐ์ระบบการเขียนได้อย่างมีประสิทธิภาพเท่าที่ปรากฏในประวัติศาสตร์[2]